मन हेलवून टाकणारी सच्ची कथा • मानवधर्मातील पहिला चमत्कार • अवश्य वाचा
Table of Contents
मानवधर्माच्या अध्यात्मिक इतिहासात अनेक चमत्कारिक प्रसंग अमर झाले आहेत. पण यांपैकी एक घटना अशी आहे जी एका भगवंताचा पहिला गुण प्रत्यक्ष जगासमोर प्रकट झाल्याचा पहिला आणि सर्वात दैवी अनुभव ठरली. बाबांच्या परमेश्वरप्राप्तीनंतरच्या सुरुवातीच्या तीन महिन्यांत, जेव्हा बाबा पूर्ण विदेही अवस्थेत होते आणि परमात्म्यात विलीन झाले होते, तेव्हा त्यांच्या माध्यमातून उलगडू लागलेली ही अद्भुत शक्ती जगाला हळूहळू जाणवू लागली.
या काळात घडलेल्या घटनांमध्ये एका भगवंताचा पहिला गुण सर्वात विलक्षण होता—ज्यात जीवन आणि मृत्युच्या सीमारेषेवर उभ्या असलेल्या शांताबाईच्या मुलाचे भविष्य बदलले. या ब्लॉगमध्ये आपण त्या पहिल्या दैवी अनुभूतीची, म्हणजेच शांताबाईच्या मुलाच्या जीवनमरणाच्या संघर्षाची सत्य कथा सविस्तर जाणून घेणार आहोत..
⭐ १. परमेश्वरप्राप्तीचे तीन महिने – बाबा पूर्ण विदेही अवस्थेत
बाबांनी एका भगवंताची प्राप्ती केल्यानंतर जवळजवळ तीन महिने ते शरीरभाव विसरून निराकार अवस्थेतच होते. त्यांचा देह येथे होता, पण चेतना पूर्णपणे परमेश्वरात विलीन. या अवस्थेत ते बोलतही कमी, खातही कमी आणि बाह्य जगाकडे पूर्ण दुर्लक्ष असल्यासारखे होते.
परमेश्वरानेच त्यांना अंतरिक जागृती दिली होती. त्याच जागृतीतून पुढे अनंत मानवधर्माची पायाभरणी झाली.
⭐ २. शांताबाईचे दुःख – जे हनुमान प्राप्तीनेही मिटले नाही
रंगारी समाजातील शांताबाईवर भूतबाधा असल्याची चर्चा होती. तिच्या अंगात येणारी पालीत तिचे आयुष्य त्रस्त करत होती.
अनेक साधू-संत प्रयत्न करून थकले. अनेकांनी यत्न केले पण तिला समाधान मिळत नव्हते.
बाबांनी त्या काळात हनुमानजींची प्राप्ती केली होती, तरीही या स्त्रीच्या अंगातील भूत ते दूर करू शकले नाहीत.
याच क्षणी बाबांना परमोच्च सत्य उमगले —
“मानवाचे कुठलेही दुःख शेवटी परमेश्वरच दूर करू शकतो.”
या जाणिवेने त्यांनी पुढे अत्यंत महत्वाची प्रतिज्ञा केली —
👉 “आजपासून मी कोणत्याही देवाला मानणार नाही. माझा एकच आधार — परमेश्वर.”
ही प्रतिज्ञा म्हणजे त्यांच्या जीवनातील अध्यात्मिक वळणबिंदू होता.
आणि याच क्षणी त्यांनी एका भगवंताची प्राप्ती करण्याचा निर्धार केला.
त्यांच्या या संकल्पानंतर, शांताबाईचे भूत अंतिमतः दूर झाले.
⭐ ३. तीन महिन्यांतील दुसरा व अधिक मोठा प्रसंग – मृत पडलं मूल आणि घरातील रडारड
बाबा अजूनही निराकार अवस्थेत होते. त्याच काळात शांताबाईच्या घरात दुसरा मोठा धक्का बसला.
एका दिवशी शांताबाईचा मुलगा (नातू) अचानक मृतवत पडला. त्याला जीव नव्हता, हालचाल नव्हती.
घरात हाहाकार माजला.
त्याची आजी रडत रडत बाबांकडे धावत आली.
पण त्यावेळी बाबा त्यांच्या घरी नव्हते—
ते मोठे बंधू बाळकृष्णराव यांच्याकडे बसले होते.
तेव्हा ती स्त्री बाबांच्या लहान भावाकडे — मारोतराव — यांच्याकडे गेली आणि दु:खाने कोसळली.
मारोतरावांचे मन द्रवून गेले. ते ताबडतोब बाबांकडे गेले आणि म्हणाले—
“बाबा, एक औरत रोते हुए आई है… बहुत बड़े संकट में है. कृपया चलिये.”
⭐ ४. निराकार अवस्थेतील बाबांचे भान — स्त्रीची सावलीही धोकादायक
बाबांनी त्यावेळी एक अत्यंत विचित्र पण महत्वाचा संकेत सांगितला —
👉 “मारोतराव, त्या बाईची सावली माझ्या अंगावर पडू देऊ नकोस. मी निराकार अवस्थेत आहे. सावली पडली तर जीविताचा प्रश्न निर्माण होईल.”
त्यामुळे मारोतरावांनी त्या स्त्रीला घराबाहेरच बाजूला उभे केले आणि बाबा आसनावर बसले.
⭐ ५. “कहो बाई…” – आणि दैवी संवादाची सुरुवात
बाबांनी तिला शांतपणे विचारले—
“कहो बाई, कशी आलीस? का रडतेस?”
ती म्हणाली,
“बाबा, तुम्हीं बघा… तुम्हीं जाणता… माझं दुःख तुम्हाला कळतं…”
बाबा शांत—पूर्ण निर्विकार. पण अंतरात्म्याने सर्व जाणणारे.
काही क्षण शांततेत निघून गेले…
आणि मग अचानक बाबांच्या मुखातून दैवी आदेश निघाले—
🌟 ६. “नाथ गोरख, हाजिर हो जाओ.”
“हाजिर बाबा.”
यानंतर आदेश—
“जाओ, यमराज को बुलाकर लाओ.”
“चलो बाबा.”
काही मिनिटांनंतर बाबा म्हणाले—
“यमराज आ गये.”
एक अदृश्य प्रतिसाद —
“हाँ बाबा, मैं आ गया.”
⭐ ७. मृत्यूशी सामना – यमराज आणि बाबांमध्ये संवाद
यानंतर घडलेले प्रसंग अविश्वसनीय पण सत्य —
बाबा म्हणाले—
“उस बच्चे के गले में फाँसा डाला है. तुरंत निकालो. नहीं तो तेरी यमपुरी उलटी कर दूँगा!”
यमराज घाबरले—
“नहीं बाबा, अभी निकालता हूँ. कृपा करके क्रोध मत कीजिये.”
बाबा पुन्हा कठोर—
“जाओ, अभी फाँसा निकालो! तुम बेइमान हो.”
यमराज विनवणी—
“बाबा, मैं बेइमान नहीं. अभी निकालता हूँ. आप यमपुरी मत उलटी कीजिये.”
बाबांनी पुन्हा आदेश दिला—
“जाओ!”
यानंतर पुन्हा काही क्षण शांतता…
🌟 ८. चमत्कार! मूल जिवंत झाले
थोड्या वेळाने बाबा शांतपणे त्या रडणाऱ्या स्त्रीला म्हणाले—
“बाई, तुझा मुलगा उठून बसला आहे. जा… घेऊन ये.”
ती स्त्री धावत घरी गेली.
आणि खरोखरच —
मृतवत पडलेले मूल जिवंत बसले होते!
सगळा घरदार रडत होता—आता दुःखाने नाही, तर आनंदाने.
नातवाला उचलून ती स्त्री बाबांसमोर आली.
दूरूनच नमस्कार केला—सावलीही पडू नये म्हणून.
शांताबाईचे कुटुंब अश्रूंनी भिजले, पण हे अश्रू होते—
✨ कृतज्ञतेचे
✨ विश्वासाचे
✨ परमेश्वरी कृपेचे
⭐ ९. एका भगवंताचा पहिला गुण – पहिली प्रकट शक्ती
या प्रसंगातून जगाने एका भगवंताचा पहिला गुण पाहिले —
👉 परमेश्वराची शक्ती कशी पीडितावर कृपा करते
👉 मृत्यूलाही कशी थांबवते
👉 एक सेवक परमेश्वराच्या आदेशाने कसा जीव वाचवू शकतो
ही घटना होती —
“एका भगवंताचा पहिला गुण”
ही पहिल्यांदाच प्रकट झालेली कृपा होती.
⭐ १०. या अनुभवातून मिळणारे जीवनातले अमूल्य धडे
(“एका भगवंताचा पहिला गुण” या दैवी प्रसंगातून उलगडलेली शिकवण)
✔ १. परमेश्वर हीच अंतिम शक्ती — सर्व प्राप्तींपलीकडील सत्य
एका भगवंताचा पहिला गुण या घटनेतून प्रथम जाणवते की, कोणत्याही देवतेची प्राप्ती, कोणतीही सिद्धी किंवा कोणताही चमत्कार असो—त्याची अंतिम मर्यादा असते.
बाबांनी हनुमानजींची प्राप्ती केली होती, शक्ती होती, परंतु शांताबाईचे दुःख त्या प्राप्तीनेही दूर झाले नाही.
यावरून स्पष्ट होते की—
👉 अखेरच्या क्षणी, सर्वात अंतिम आणि सर्वशक्तिमान सामर्थ्य हे फक्त परमेश्वराचेच असते.
जगात कितीही शक्ती असू दे—
जीवन-मरणाची दिशा बदलण्याचा अधिकार फक्त परमेश्वराकडेच आहे.
म्हणून एका भगवंताचा पहिला गुण हा संदेश देतो की मनुष्याने शेवटी फक्त परमेश्वरालाच शरण जावे.
✔ २. पूर्ण शरणागतीच चमत्कारांना जन्म देते
या प्रसंगातील सर्वात प्रभावी गोष्ट म्हणजे बाबांनी केलेली ती प्रतिज्ञा—
“आतापासून मी कोणत्याही देवतेला मानणार नाही; फक्त परमेश्वरालाच शरण.”
हीच ती क्षणरेषा होती जिथे त्यांचे जीवन बदलले.
शरणागती म्हणजे फक्त शब्द नव्हे—
ती असते पूर्ण आत्मसमर्पण, पूर्ण विश्वास.
आणि ज्या क्षणी त्यांनी ही शरणागती स्वीकारली,
तेव्हाच एका भगवंताचा पहिला गुण प्रकट झाला, आणि मृतवत पडलेले मूल पुन्हा जिवंत झाले.
👉 पूर्ण शरणागती म्हणजे परमेश्वराकडून मिळणाऱ्या कृपेचे द्वार उघडणे.
✔ ३. दुःख पाहून मनात उमटणारी करुणा — खरे सेवकत्त्व
मारोतरावांनी त्या बाईचे रडणे पाहिले आणि क्षणाचाही विलंब न लावता बाबांकडे धाव घेतली.
ही कृती अत्यंत साधी वाटू शकते, पण यालाच खरे सेवकत्त्व म्हणतात.
एका भगवंताचा पहिला गुण या संपूर्ण प्रसंगात करुणेची भूमिका अत्यंत महत्वाची आहे.
जिथे करुणा आहे, तिथे परमेश्वराची कृपा सहज वाहते.
👉 करुणा = परमेश्वराच्या कृपेचे प्रथम पाऊल.
✔ ४. परमेश्वराची कृपा असेल तर मृत्यूची दिशा बदलते
या घटनेचा सर्वात चमत्कारिक भाग म्हणजे—
मृतवत पडलेला मुलगा पुन्हा उठून बसतो!
हे चमत्कार नाही, तर परमेश्वरी हस्तक्षेप आहे.
एका भगवंताचा पहिला गुण सांगतो की,
जेव्हा परमेश्वर कृपेने हस्तक्षेप करतो, तेव्हा मृत्यूही थांबतो, संकटे वळण घेतात आणि असंभव शक्य होते.
👉 चमत्कार म्हणजे नियमभंग नव्हे; ते परमेश्वराने केलेले “नियमन” असते.
माणसाने कितीही शक्ती मिळवली तरी—
जीवनाचा अंतिम निर्णय परमेश्वरच घेतो.
🌟 समारोप – एका भगवंताची प्राप्ती आणि मानवधर्माची मुळे
बाबांच्या “एका भगवंताचा पहिला गुण” या पहिल्या अनुभवाने मानवधर्माला एक नवा अध्याय मिळाला.
याच घटनेपासून पुढे बाबांच्या करुणा, दैवी शक्ती आणि परमेश्वराशी असलेल्या एकात्मतेचे दर्शन जगाला व्हायला लागले.
ही कथा एका घराची नाही—
ती आहे मानवधर्माची पहिली प्रकट शक्ती, जीवनाचा पहिला वसा, पहिल्या चमत्काराचा जन्म.
प्रतिक्रिया व्यक्त करा